ความรัก คือสิ่งมีชีวิตที่มองไม่เห็น มีเกิด มีแก่(เปลี่ยนสภาพ) มีเจ็บ มีตาย(หมดรัก) ไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตที่เห็นด้วยตาเลย
คนมีธรรมะไม่จำเป็นต้องรู้ธรรมะ คนรู้ธรรมะไม่สามารถการันตีได้ว่ามีธรรมะ
อย่าคิดว่าตัวเองไม่ดีถ้าเขาเดินจากไป แต่จงรู้ไว้ว่าต่อให้เราดีขนาดไหน คนไม่ใช่ยังไงเขาก็ไม่ชอบ
ถ้าเราไม่ก้าวออกจากที่เดิม เราก็ไม่สามารถก้าวหน้าต่อไปได้
กว่าจะเป็นมีดและขวานที่แข็งแกร่งต้องผ่านความร้อนและการทุบตีฉันใด ชีวิตจะมีกายใจแข็งแกร่งได้ต้องผ่านความทุขก์กายทุกข์ใจฉันนั้น
แค่เราพอใจ ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว เราก็มีความสุข
โลกจะเปลี่ยนไป เมื่อใจของคุณเริ่มเปลี่ยนแปลง
