การมองว่าอะไรถูกใจ หรือไม่ถูกใจ มันอยู่กับใจเราชอบหรือไม่ชอบ แต่ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่เราชอบ หรือไม่ชอบ มันอยู่ที่การยอมรับมุมมองที่หลากหลาย เพราะมันจะทำให้เราอยู่บนโลกที่หลากหลายได้อย่างสงบที่สุด

ผู้ที่เข้าใจกิเลสของมนุษย์มากที่สุดมีอนาคต 2 ทาง คือ 1.ดีสุดขั้ว  2.ชั่วสุดขีด

ความรักที่แท้จริง มันไม่จำเป็นหรอกว่า ทั้งสองฝ่ายจะต้องได้อยู่ด้วยกัน และไม่จำเป็นหรอกว่าอีกฝ่ายจะรักเรา แค่เรารักมันก็เป็นความรักแล้ว

อย่าคิดว่าชีวิตมันจะมีอะไรที่แน่นอน หรือมีสูตรสำเร็จ แค่การเกิดก็มีความหลากหลายแล้ว ความสุข ความทุกข์ก็ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัว คนที่ทำเหมือนกันก็อย่าหวังว่าจะได้ผลเหมือนกัน มันขึ้นอยู่กับการปรับตัวให้เข้ากับแต่ละเหตุการ

เราทาสีทุกคนไม่ได้หรอก คนทุกคนต้องทาสีตัวเอง สิ่งที่เราทำได้คือเลือกคนที่มีสีที่เราชอบ และสีของแต่ละคนก็ไม่ยั่งยืนนาน ไม่นานมันก็เกิดการเปลี่ยนสีเกิดขึ้น สีอาจจะเปลี่ยน แต่สิ่งที่ถูกทาก็คือสิ่งเดิม ถ้าเรารักใครเรารักที่สี เราก็จะพบกับการเปลี่่ยนแปลงเรื่อยๆ แต่ถ้าเรารักสิ่งที่ถูกทา ต่อให้มันเปลียนสี เราก็จะยังรักมันเหมือนเดิม

ยาพิษ ที่มีลักษณะบ่งบอกว่าเป็นยาพิษ มันเป็นยาพิษที่ไม่อันตราย
ยาพิษ ที่มีลักษณะบ่งบอกว่าไม่เป็นยาพิษ มันเป็นยาพิษที่อันตราย
ยาพิษ ที่มีลักษณะบ่งบอกว่าเป็นยาไม่มีพิษ มันเป็นยาพิษที่อันตรายมาก
ยาพิษ ที่มีลักษณะบ่งบอกว่าเป็นยาดี มันเป็นยาพิษที่อันตรายมากที่สุด

รอความฮัก มันกะคือการใส่เบ็ดนั่นหละ มันต้องใซ้เวลา บ่แม่นปลาสูโตสิมาติดเบ็ดเฮ้า บางโตมันกะมาตอดเหยื่อให้เฮาดีใจแล้วมันกะไป ปลาบางโตกะตอดกินแต่เหยื่อจนหมดแล้วมันกะไป บางเทื่อมันกะมากันหลายโต บางเทือมันกะบ่อสนใจเหยื่อเฮ้าเลย คันเฮ้าอยากได้ปลาเฮากะต้องรอ

การจากลา ความรู้สึกที่ปรากฎต่อหน้าคือความเศร้า แต่ถ้าเรามองดูให้ดีๆจะพ้บว่า การจากลาคือการเปิดโอกาสให้ทั้งสองฝ่ายได้ทำหน้าที่ที่สำคัญกว่าการอยู่ด้วยกัน

ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ง่ายกว่าปรับสถานการณ์ให้เข้ากับตัว